Habersiz geçivermiş yıllar dün gibi hatıralar
takvimlerden sonbahar gibi dökülmüş yapraklar
anladım ki hala özlüyorum elimde olmadan
sendim sızğındığım liman
nefesini kokunu
kalbime eşsiz dokunuşunu
derinde izler
nasıl unuturum yokluğunu
arıyorum akıp giderken ömür
bir haberini almaya razı gönül
beni bana bıraktığın halime herkes üzülür
gece yarıları ecel saatler
başımıza gelen kırık hayaller
hayat öpüçüğüm dudaklarında
buna ölünür...